mail

:-)

JP liet ons vanuit Libië weten dat het weer goed is. Oef !

Balpennen hoeven we niet mee te nemen. Er zijn geen kinderen te bespeuren.
Hé ???? Waar zitten die dan ?

Daar wil ik het fijne over weten. Ik lees dat alle kinderen naar de lagere school gaan, bijna 100% volgt ook middelbaar onderwijs. 84% van de Libiërs kunnen lezen en schrijven. Qahdafi mag dan misschien wel een schurk zijn (bekeken door westerse ogen ) maar ik vraag me af of er nog Afrikaanse landen bestaan waar het analfabetisme zover is teruggedrongen.

Geluk met een ongeluk ( = de annulatie van de Jemen reis ) : met uitzondering van 2 plaatsen hoeft men niet meer te betalen om foto’s te nemen.
Als je graag wat tijd doorbrengt in een gratis hotel zonder service moet je natuurlijk militaire installaties, openbare gebouwen, luchthavens … fotograferen ;-)

Vanaf 01.01.2009 stijgen de prijzen voor de hotels met 25%. Tsk, tsk ! In deze tijden van recessie ! Als de Libische overheid meent dat ze zo het toerisme kan aanzwengelen …

Maar wij hebben geluk. Nu reizen betekent een besparing van min. € 400.

Nog even de weerverwachting gecheckt : volgende week overwegend bewolkt maar toch nog max. 31° in Tripoli. Niet erg ! Zo loop ik de 1e dag al geen zonnebrand op.

het weer

Vandaag is het meer dan 30° in Tripoli. Voor 3.11 wordt nog 23° voorspeld.

Maar dat is alleszins beter dan dit kille en natte weer in het Belgenland.

IK WIL ZON ! NUUUUUUUUU !!!!!

een paar hotels

in de woestijn logeren we in 'magic lodges'.
zo'n tent voor mij alleen !

Hotel Dar Ghadames
The hotel is made in the same style as the houses of the ancient site of Ghadames. The place is beautiful and clean. Rooms are clean, neat and lovely and have another door which goes outside, and if you are lucky, your door is one that goes to an inner courtyard with some grass and plants (quite amazing for the desert area). The bathroom facilities are fantastic. Staff are friendly and food is really very good for Libya.

Hotel Dar Tellil
Nouvel hôtel au bord de la mer situé près du site de Sabratha. Plage et piscine magnifique avec bar mais sans alcool ! Nourriture convenable.

Hotel Al Manara
A good hotel in a great location . My room was clean and comfortable , everything worked and the view from my balcony was terrific overlooking the Med. and the ancient site of Appolonia . Dinner was buffet style and both nights was good , desserts were excellent . The staff were extremely friendly except for the front desk.

programma

Dag 1. Brussel – Tripoli // Tripoli – Benghazi
Dag 2. Benghazi – Albayda
Dag 3. Albayda – Tripoli
Dag 4. Tripoli – Sabratha
Dag 5. Sabratha – Ghadames
Dag 6. Ghadames
Dag 7. Ghadames – Sebha
Dag 8. Sebha – Akakus Woestijn
Dag 9. Akakus Woestijn
Dag 10. Akakus Woestijn – Ubari
Dag 11. Ubari – Sebha – Tripoli
Dag 12. Tripoli
Dag 13. Tripoli – Brussel.

de voorzichtige toerist

Reizen in Libië kan doorgaans zonder problemen. Het land wil aantrekkelijker worden voor het internationale toerisme. Toch is de toeristische infrastructuur nog eerder rudimentair. Als gevolg van verschillende aanslagen in de wereld hebben de Libische autoriteiten maatregelen genomen om de veiligheid te verhogen. Dit is o.a. merkbaar aan de verhoogde aanwezigheid van de politie in de hoofdstad.

Trek je plan in de Sahara ?

In Libië zijn veel ziekenhuizen en poliklinieken waar men terecht kan voor noodgevallen. De risico's zijn foute diagnoses, gebrekkige hygiëne en men dient ervan uit te gaan dat bloed niet veilig is.

In de apotheken vindt men vele merken medicijnen van de internationale industrie. Bekende medicijnen zijn vaak niet onder dezelfde naam verkrijgbaar als in België. Medicijnen worden vaak zonder bijsluiter verkocht, waardoor men voor de dosering dus afhankelijk is van het advies van de dienstdoende arts. Men vermijdt best de anti-diarreïca die in lokale apotheken verkocht worden, en die meestal ondoeltreffend of zelfs gevaarlijk zijn.

Wablief ??????

Van de reiziger wordt verwacht de plaatselijke gewoonten en tradities in acht te nemen. Elke vorm van kritiek op het politieke systeem of de regering wordt als een misdrijf aanzien. De moslimwetgeving is van toepassing met betrekking tot het verbod op invoer en verbruik van alcohol en op het vlak van seksueel gedrag. De kledingvoorschriften zijn vrij conservatief, vooral voor vrouwen.

Lap ! Wij, vrouwen, moeten weer ‘deftig’ zijn :-)

Het gebruik van kredietkaarten staat nog in de kinderschoenen. Er zijn verschillende geldautomaten te vinden in de hoofdstad, elders is men is verplicht valuta mee te nemen (vb. euro's). De munteenheid in Libië is Libische Dinar (LYD).

Back to the 60’ties !

werelderfgoedlijst van de UNESCO

Het imposante woestijngebergte en de restanten van Sabratha, Ghadames en Leptis Magna, zijn UNESCO-monumenten zoals ze in geen ander land te vinden zijn.
Archaeological Site of Cyrene (1982)
Archaeological Site of Leptis Magna (1982)
Archaeological Site of Sabratha (1982)
Old Town of Ghadamès (1986)
Rock-Art Sites of Tadrart Acacus (1985)

Libië : de Mooie Onbekende van Afrika, de Witte Bruid van de Middellandse Zee. Het land van geschiedenis en zonneschijn. Een veilig land voor toeristen en geen fundamentalistische bevolking of regering, zoals sommigen ten onrechte menen. Libië is een land waar de reiziger voortdurend omver valt van verbazing.

Moammar al-Qadhafi

Moammar Abu Minyar al-Qadhafi (Arabisch: معمر القذافي), ° Sirte, juni 1942, is de leider van Libië sinds 15 januari 1970. Hij bezit geen publiek ambt of titel. Hij wordt wel vaak als 'Broeder Leider' aangesproken.

Qadhafi stamt uit een familie van nomadische Bedoeïenen. Van 1956 tot 1961 bezocht hij een koranschool te Fezzan. Hij studeerde geschiedenis en bezocht enige tijd de militaire academie van Benghazi, waar hij zich in 1963 aansloot bij de Vrije Officieren voor Eenheid en Socialisme, een organisatie van pro-nasseristische, antimonarchistische officieren. Na het behalen van zijn diploma werd hij voor training naar Groot-Brittannië gezonden. Qadhafi keerde eind 1966 naar Libië terug.

Op 1 september 1969 pleegden de Vrije Officieren voor Eenheid en Socialisme een staatsgreep. Koning Idris I, die op dat moment in Turkije verbleef voor een behandeling, werd afgezet en de republiek werd uitgeroepen. Op 8 september 1969 werd Qadhafi tot voorzitter van de Revolutionaire Commando Raad benoemd. Tussen Qadhafi en de andere jonge officieren brak een machtsstrijd los, die in januari 1970 in het voordeel van Qadhafi werd beslecht.

Qadhafi heeft in de loop van jaren een geheel eigen politieke

filosofie ontwikkeld, dat hij het Arabisch socialisme en islamitisch socialisme noemt. Deze heet ook wel de theorie van de drie cirkels, nl. de Arabische, de islamitische en de Afrikaanse wereld. In alle drie zou Libië een centrale rol toekomen. In feite is zijn leer, zoals opgetekend in zijn Groene Boekje (1976) een combinatie van islamisme en populistisch socialisme. Enerzijds streeft hij naar een strikte naleving van de sharia, de islamitische wetgeving, anderzijds streeft hij naar een socialistische samenleving waarin iedereen gelijk is en waar de staat het economisch leven controleert.

Qadhafi, die zich niet alleen zag als leider van Libië, maar ook als leider van de gehele Arabische wereld, ziet het min of meer als zijn roeping zich overal mee te bemoeien. Zo steunde hij met name in de jaren zeventig en tachtig de

PLO.

Reeds in 1972 werd Qadhafi's naam in verband gebracht terroristische groeperingen.
Hij wordt ook in verband gebracht met de bomaanslag op een vliegtuig dat neerstortte op het Schotse plaatsje Lockerbie. Dankzij de inzet van Nelson Mandela en VN-secretaris-generaal Kofi Annan leverde Qadhafi de verdachten uit die tijdens een speciaal tribunaal in Kamp Zeist (Nederland) werden berecht.

Vanaf eind jaren negentig lijkt Qadhafi een gematigder man te zijn geworden die lijkt te streven naar een vreedzamer wereld. Ook streeft Qadhafi naar een Verenigd Afrika en neemt Libië prominent deel aan de vergaderingen van de

Organisatie voor Afrikaanse Eenheid (OAU). Hij steekt ook veel geld in de ontwikkeling van de Afrikaanse staten.

Na de

terroristische aanslagen op 11 september 2001 in de U.S.A. was hij de eerste Arabische leider die de aanslagen afkeurde en tevens Al Qaida afwees. In 2002 sprak Qadhafi zijn excuses uit voor de Lockerbie-bomaanslag en bood hij geld aan de slachtoffers aan ter compensatie.

( wikipedia )

prentjes

Benghazi

Leptis Magma

the English patient

In 1996 the movie "The English Patient" raised public interest, if not awareness, of the Libyan desert, and the person of Almásy. While the plot of the movie was pure fiction, based on a novel, certain characters and scenes were based on real people and places. The "cave of swimmers" does exist, at Wadi Sora in the western Gilf Kebir, and László Almásy was a living person, who did add considerably to our knowledge of the Libyan Desert.

geschiedenis in een notendop

Cyrene

'Wie Libië controleert, beheerst de Middellandse Zee'. Het land is dan ook in het verleden door vele volkeren 'bezocht': Perzen, Egyptenaren, Byzantijnen, Feniciërs, Romeinen, Grieken, Ottomanen en Italianen hadden een meer dan normale belangstelling voor deze kuststrook van wat de Romeinen 'Mare Nostrum' heetten.

Leptis Magna Dit is een van de best bewaarde sites uit de oudheid. De stad werd gesticht door de Feniciërs aan het einde van de 6de eeuw v. Chr. Tijdens de regeerperiode van de Romeinse keizer Septimus Severus kende Leptis Magna een bloeiperiode. De derde Punische Oorlog, een inval van de Vandalen en een volksopstand tegen de Romeinen verwoestten de stad. Pas in de 20ste eeuw begon men met de opgravingen van Leptis Magna. Bedekt met zand was de site goed bewaard gebleven zodat er nu een museum, een amfitheater, een circus en nog veel meer uit de oudheid te bezichtigen is.

Tripoli In vroegere tijden was de hoofdstad van Libië gekend onder de naam Oea. Turkse en Italiaanse koloniale periodes hebben hun stempel op de stad gedrukt. Dat er geen reclameborden of andere tekenen van commercialiteit te zien zijn, is te danken aan de revolutie van Khadafi. Het Assai al-Hamra (het Rode Kasteel) is ongetwijfeld een van de opvallendste bouwwerken van Tripoli. Het massieve gebouw omvat een labyrint van pleintjes, steegjes en huizen die door de eeuwen heen zijn opgetrokken. Binnenin komen alle culturen die in Tripoli aanwezig zijn (geweest) aan bod: de Turken, Spanjaarden, Italianen en nog vele anderen. Met hulp van Unesco werden vele van de sites toegankelijker gemaakt en zijn de faciliteiten hier uitstekend. Deze streek heeft nog veel van haar authenticiteit kunnen behouden.

Cyrene Deze stad is, na Leptis Magna, de belangrijkste archeologische site, en een van de grootste steden aan de Middellandse Zee. Cyrene was niet enkel bekend voor haar scholen (wiskunde, aardrijkskunde, geneeskunde, enz.), maar ook voor sport en vermaak.

Sabratha Tijdens de regeerperiode van de Feniciërs werd Sabratha verkozen tot commerciële handelsplaats en door de Romeinen werd het commerciële potentieel nog verder uitgebouwd. In 642-643 beleefde de stad een laatste opleving onder de Arabieren. Nadien werd de handel verschoven naar Tripoli en uiteindelijk verliet de bevolking Sabratha dat niet meer zo belangrijk was.

Ghadames, parel van de woestijn, is een oase die op 650 km ten zuidwesten van Tripoli gelegen is, nabij de grenzen met Algerije en Tunesië. De oude stad, door de Unesco erkend als werelderfgoed, bestaat uit een labyrint van straatjes waarin u uren kan rondkuieren. De stad heeft nog niets van haar oude charme verloren.

Arabische wijsheden

- Als je nooit hebt gejaagd en nooit hebt liefgehad, nooit bent aangetrokken door de geur van bloemen, nooit bent ontroerd door muziek, dan ben je geen man, geen vrouw, maar een ezel.


- De schoonheid van een vrouw is het stralende schijnsel van Allah’s licht.


- Twee soorten mensen kunnen nooit genoeg hebben: zij die hebzuchtig zijn naar rijkdom en zij die dorsten naar kennis.

(اثْـنـان لا يَـشْـبَـعـان طـالِـبُ الـعـلْـمِ وطـالِـبُ المـال)



- Liefde en haat zijn schitteringen. Van de ene zie je alleen maar het goede, van de andere het slechte.


- Liefde is een ongeneeslijke kwaal. Niemand die er door aangestoken wordt, wenst ervan te herstellen, en alle slachtoffers weigeren een behandeling. (Ibn Haziem)

godsdienst

Van de bevolking hangt 97% de soennitische Islam aan.
Het Ibadisme, een islamitische stroming, heeft ook aanhang in Libië. In de woestijn en in de oases hebben de Sanoesijja-orde en de Sanusi-orde nog veel aanhang. Begin 2005 waren er ca 40.000 protestantse en rooms-katholieke gelovigen.
( Het Ibadisme is een kleine hoofdstroming binnen de Islam. De stichter is Abdallah bin Ibadh. Hij ontwikkelde in 683 een eigen gematigde doctrine. Volgens de Ibadieten mag het geloof niet als reden voor oorlog en bloedvergieten worden misbruikt. Zij zijn van mening dat het geloof zijn kracht en actualiteit kan bewaren door zich aan te passen aan de wisselende culturele, historische en wetenschappelijke omstandigheden. )

demografie – taal

Libië is één van de dunst bevolkte landen ter wereld. De bevolkingsdichtheid verschilt van ongeveer drie mensen per km² in de twee noordelijke streken Tripolitanië en Cyrenaica, tot minder dan 1 persoon per km² in de rest van het land. 90% van de bevolking woont in minder dan 10% van het land, meestal aan de kust.
Het Libische volk is een mengeling van inheemse Berbervolken en Arabieren. Er zijn kleine Toeareg- en Toeboestammen die vooral in het zuiden leven en een nomadische of semi-nomadische levensstijl hebben. Het grootste gedeelte van de buitenlandse bevolking komt uit andere Afrikaanse landen, vooral Egypte, Tunesië en Zuid-Afrika.
De officiële taal is het Arabisch. De dialecten die door de Berbers worden gesproken hebben geen officiële status. In de grote steden wordt ook wat Engels en Italiaans gesproken.

de Sahara

wadi

Een wadi is een rivierdal in droge gebieden dat gedurende het grootste deel van het jaar droog staat. Gedurende natte periodes en regenbuien stroomt echter veel water door de wadi. Dit kan vrij onverwacht gebeuren -men spreekt wel van "flash floods"- en het is niet uniek dat mensen in de woestijn verdrinken.
Er stroomt meestal ook grondwater door een wadi.
Wadi is een Arabisch woord. Op de kaart van de meeste Arabische landen kan men veel wadi's vinden, of oueds zoals ze in Noord-Afrika heten. Dat woord wordt daar ook voor gewone rivieren gebruikt. Spaanse riviernamen die beginnen met "Guad" gaan zonder uitzondering terug op namen uit de tijd van de Arabische heerschappij over Andalusië, (bijv. Guadalquivir = Wadi al-Qivir, "de grote stroom").

Tijdens ons verblijf in Sevilla hebben we een boottocht gemaakt op de Guadalquivir. Nu weet ik ook vanwaar de naam komt :-)

geografie - klimaat

De Grote Libisch-Arabische Socialistische Volks-Jamahiriyah of kortweg Libië (Arabisch: ليبيا‎ Lībiyyā) is een Arabisch land in noord Afrika. Het land grenst in het westen aan Tunesië en Algerije, in het oosten aan Egypte, in het zuiden aan Niger en Tsjaad, in het zuidoosten aan Soedan en in het noorden aan de Middellandse Zee.

De hoofdstad is Tripoli,

een havenstad in het noordwesten, aan de Middellandse Zee.

Een groot deel van het grondgebied in het zuiden van het land is onderdeel van de Sahara. Het land kent geen meren of andere wateren van betekenis. In het noorden aan de zee heeft het land een Middellands zeeklimaat, zuidelijker heerst een droog woestijnklimaat. In het binnenland begint al vrij snel een woestijnklimaat. Droogte, stof, zand en hitte zijn hier aan de orde van de dag. Vandaar dat de belangrijkste steden bijna allemaal aan de noordkust liggen.

In het woestijnrijke binnenland regent het nooit. In de Libische Woestijn in het oosten van het land heerst een klimaat dat we ook in

Egypte terugvinden. In Kufra valt jaarlijks 1,8 millimeter regen. In andere plaatsen in de woestijn valt helemaal geen druppel regen. De Libische woestijn is een van de droogste plaatsen op aarde.

In voor- en najaar waait af en toe de Ghibli, een hete droge zuidelijke Sahara wind die vergelijkbaar is met de Sirocco. De wind voert zand en stof mee, waardoor de lucht roodbruin kleurt en het zicht daalt tot minder dan dertig meter. Omdat Libië vrijwel geen natuurlijke barrières heeft, bereikt de wind het hele land. De Ghibli waait vooral in mei, juni en oktober en duurt één tot vier dagen. Het openbare leven ligt dan zo goed als stil.

( wikipedia )

waarom ?

Een reis voor cultuurliefhebbers, in een decor van zee en woestijn, zonder massatoerisme.

Verlaten antieke sites
Sabratha en haar theater
Cyrene, Agora en haar tempel van Zeus
Leptis Magna en haar triomfweg
Ghadames, parel van de woestijn
De woestijn per 4x4, hotels en ‘magic lodges’.

Gids-begeleider : Jean-Paul

waar ?

de vlag






een beetje aardrijkskunde

A.D 2009 : Libië – de cirkel is rond

Een land dat ik al lang wou bezoeken. Ik wachtte gewoon tot mijn internationale reispas bijna zou vervallen. Een Libisch visum in je paspoort sluit de toegang tot een aantal landen uit.

Ik zou dus een groepsreis maken met Dromen. JP zou de reis gidsen.
Maar mijn rug en de fysiotherapeut beslisten er anders over. Een strandvakantie in Turkije kon ook niet doorgaan wegens gezondheidsproblemen. Zucht !

Begin juli werden we ( de Paashazen / de groep van vorig jaar ) door Staf uitgenodigd voor een bbq. Het werd een hartelijk weerzien. Viviane en Staf hadden plannen : een groepsreis door Jemen. Er werd duchtig aan mijn oren gezaagd : ga toch mee !
Na het inwinnen van info besloot ik die reis te maken.
Ik begon te lezen over het land, enz.

Tot een aantal stoute mannen op 17.09 een aanslag pleegden op de Amerikaanse ambassade in Sana’a.
Geert van Dromen belde alle reizigers op met de vraag of ze persé naar Jemen wilden. Eigenlijk wilden we dat wel maar je moet ook geen moeilijkheden zoeken. Door die aanslag zouden de toeristen wegblijven en zou onze groep echt wel in de kijker lopen. De reisverzekering oefende ook druk uit op Dromen.
Jemen werd geannuleerd.
Als alternatief werd Libië voorgesteld. De cirkel is rond : het wordt dan toch Libië :-)