2015 - 2016

18 maanden om het liefst zo snel mogelijk te vergeten.

Nadat mijn moeder de diagnose Alzheimer krijgt stel ik mijn handoperaties uit. Er valt veel  te veel te regelen. Ik ben enig kind.

Eind november redt Marijke mijn leven. Een verblijf van 10 d in het UZ en weken thuis herstellen

Mijn leverspecialist stelt een transplantatie voor. 3 maanden ben ik in en uit het ziekenhuis voor alle mogelijke onderzoeken. Maar er volgt slecht nieuws : geen transplantatie maar chemo. Een zeldzame vorm die niet te genezen is. Prognose ?????? Geen idee.

Intussen laat ik mijn moeder verhuizen naar een serviceflat in Holsbeek. Ze past zich moeilijk aan. En ik mag 3 m 'vechten' met haar ex-huisbaas. Om gek van te worden.

Ik denk dat het tijd wordt om mijn bucket-list op te stellen. Mijn nr 1 is het Noorderlicht. 

Ik krijg toestemming van mijn proffen.

De reis wordt geboekt en ik begin aan de voorbereidingen ( attesten enz )

Een paar dagen voor de afreis begin ik toch te twijfelen. Doorbijten is de boodschap. gelukkig maar !

Noors Lapland 12.02. -  19. 02.2017

Dag 1

Zaterdagnacht  komt een taxi ons ophalen om 03.15. Om 03.40. zijn we in Zaventem. Er is veel veranderd. Ik ben al doodmoe aan de check in. Maar gelukkig heb ik assistentie aangevraagd. Aan de douane word ik gefouilleerd vanwege mijn katheter. Met een golfkarretje naar de gate. Ik mag als eerste het vliegtuig in.

Het vliegtuig zit zo vol als een ei. Ik slaap bijna de hele tijd. In Kittela maken we een tussenlanding. Veel mensen stappen uit. Veel anderen in op weg naar Brussel met een tussenstop in Tromsø

Om 11.30 landen we in Tromsø na een 2e poging. Turbulentie !!!! Nog nooit meegemaakt.

Regen, wind en koud. Geen busje dat ons naar de aankomsthal brengt. Geen paspoortcontrole.  Het is een kleine luchthaven. Weer door regen en wind naar de bus die ons naar Rundhaug zal brengen via de E6 de enige snelweg die het zuiden met het noorden verbindt. 

De omstandigheden onderweg zijn niet ideaal : glad en regen. Maar ik slaap. Ongeveer 02 uur later komen we aan in Rundhaug Gjestegård. Een klein rustiek hotel dat al meer dan 100 jaar bestaat. Het zou hier zelfs spoken !

Vorig jaar verbleven hier 50 Syrische vluchtelingen.

Rundhaug is 1 straat groot. Geen cafe's, geen winkels..... Geen nachtleven.

Het avondeten is zalm. My god ! Ik heb nooit betere en versere vis gegeten. Het toetje is even lekker met een geheim ingrediënt dat alleen gekend is door de familie. We hebben geen nachtleven nodig. Ons bed roept.

Alles kraakt : het hout en de sneeuw die smelt. Maar ik slaap als een roos.

Dag 2

Ik denk dat de elektriciteit gratis in Noorwegen. Het is overal even warm ! 

Na een lekker ontbijt krijgen we de boodschap dat de excursies door elkaar worden gehusseld vanwege de toestand op de wegen. Spekglad !!!!!! 

De bus kan de weg niet op. Na een korte inleiding brengt zal Roger de Viking met ons rijden en zoeken naar elanden. Ik zou 20 km/u rijden hij 80. Bibber, bibber.

Resultaat ? 5 elanden in de verte.

Terug naar het hotel voor de lunch. Wie wil de husky safari vandaag doen? Wij natuurlijk. Wat doe je anders de hele dag ? We moeten wel thermopakken aan en speciale dikke schoenen. Pffff die wegen tonnen ! Een knappe Noorse brengt ons naar de husky farm. Glad of niet glad ze vliegt laag.

Die honden zien er, naar mijn normen, niet husky-achtig uit. Ik val in herhaling : het is een spiegel waar ik zeer elegant in een plas val. Outch ! Pijn en nat !!!!

De sleeën lijken niet op die van de Kerstman. Een gebogen plank zo hard als een steen. Zeker als je al eens een duik hebt gedaan. Eigenlijk feitelijk zijn de weersomstandigheden niet ideaal. Te veel ijs. Heel leuk maar vermoeiend. Spierpijn !

De weg is intussen nog gladder.

De rest van de dag brengen we door in het hotel. Het is er zo warm dat ik zeer regelmatig buiten ga roken om af te koelen.

Het diner is superlekker. Zo vers heb ik de kabeljauw nog nooit gegeten.

Geslapen als een roos. Geen lichtalarm 

Dag 3

Na het ontbijt staat een wandeling met sneeuwschoenen gepland. Niet voor mij. Nog steeds glad. Ik zal me wel in stilte bezighouden. De zon schijnt.

Na een waterige soeplunch all aboard naar de Lofoten. Geschatte reistijd 3u.  Maar de E6 is de E40 niet. Max snelheid is 50 of 70 km/u. De boetes zijn niet om mee te lachen. Regen, regen en nog eens regen. 1e stop aan de Koning Olav Brug. De verbinding tussen de Lofoten en het vaste land. Nog eens 2 u te gaan.

Er wordt onderweg veel geslapen. Het is donker en er valt niets te zien.

Eindelijk het Thon hotel in Svolvær ! Een groot verschil met ons logement in Rundhaug. De kamers worden verdeeld. Wat tijd om op te frissen en dan het diner. Niet slecht maar kleine porties. 

Elke avond doet een schip van Hurtigruten ( postboot ) de haven aan. Heel uitzonderlijk mag je als bezoeker aan boord. Ik ben direct verkocht ! Bij de luxe cruiseschepen word je weggejaagd door de security.

Nog een koffie in de lounge en dan zzzzzzzzz

Dag 4

Na een uitgebreid ontbijt gaan we de Lofoten verkennen. Kleine dorpjes met rode huisjes, vele daarvan op palen gebouwd. Het weer is slecht. Als je 1 huisje hebt gezien dan heb je allemaal gezien.

Å, het dorp met de kortste naam ter wereld, kunnen we niet bezoeken. Het is volledig afgesloten voor wegenwerken. Spijtig want hier beukt de oceaan op het land. 

We bezoeken wel Reine, Nusfjord ( U.N.E.S.C.O Werelderfgoed ) en nog een paar dorpen met onuitspreekbare namen. 

Maar die regen ! Weer geen kans op Noorderlicht.

Het is vooral een busdag. Moe van niets te doen.

Dag 5

De zee- safari. Daar heb ik wel naar uitgekeken. Uit veiligheidsoverwegingen eet ik niet veel. Tijdens de presentatie vooraf werden ons allerlei dieren voorgesteld die hier in het water, op de kust en in de lucht leven. Dat is een beetje gelogen. Walvissen zijn hier al jaren niet meer te zien bv.

We gaan aan boord van de MS/Orca. Iedereen wil wel op het dek zitten ( onder een zeil ). We willen zeker niets missen.

Het wegvaren uit de haven is een belevenis. 10 min rollebollen en dan wordt de zee rustiger. En het regent pijpenstelen. What else is new ? 

De schippersvrouw lokt de zeearenden met stukken haring. We zien er toch een paar. Volgens haar zijn de arenden te bang. Als ze te nat worden kunnen ze niet meer wegvliegen en verdrinken ze.

Nieuwsgierige zeemeeuwen laten zich niet afschrikken.

Tijd voor de lunch. Lekkere vissoep maar ik heb helemaal geen zin. Ik laat me toch overhalen om een halve tas te eten. Geen goed idee.

Bij het verlaten van de Trolfjord steekt er een stevige wind op. Wat later ontstaat er een flinke storm. Iedereen moet naar binnen en zich vasthouden. Gelukkig zit ik in de stuurcabine waar nog lucht binnenkomt. Ik voel de vissen van de vissoep spartelen in mijn maag maar gelukkig word ik niet misselijk. Benedendeks zie je de mensen wit en groen worden.

Ik ben nog nooit zo blij geweest om voet aan land te zetten. Geen beesten gezien maar het was een avontuur !

Iedereen is doodmoe en gaat vroeg naar bed. Om van de emoties te bekomen ??????? En valiezen te pakken. Morgen rijden we terug naar Tromsø.

Dag 6

Wat een verandering ! Het heeft gesneeuwd en we hebben een lange busrit naar Tromsø voor de boeg.  Sneeuwploegen doen hun best om de wegen open te houden. Het uitzicht is veel mooier, romantischer dan bij regen. 

Eerste stop na 3u is het Polar Park. We krijgen een introductie over de dieren : de lynckx, beren, wolven, elanden, rendieren ..... Nergens mag er gerookt worden ook niet buiten.

Na een 100-tal meter hou ik het voor gezien. Zo'n dik pak sneeuw, bergop ......Ik neem foto's, drink koffie met warme appeltaart. Ik lijd geen kou.

Na nog een paar plasstops komen we na 4 u rijden aan in Tromsø. Bijna 8 u op de bus vind ik wel van het goede te veel.

Hotel Clarion The Edge.

Groot, modern, 11 verdiepingen.

Een vergissing bij de kamerverdeling ? De singels hebben een grote kamer, de koppels een veel kleinere. Wij klagen niet.

Na het avondeten wandelen we naar de haven. Een korte wandeling vermits het hotel in/aan de haven ligt.

Onderweg kom ik Regine en Martin tegen en vinden we de 'taartwinkel' waar onze groepsleden zo hoog mee oplopen. Ja hoor ! Lekkere taart. De inrichting is vintage. Knap !

Dag 7

Na het ontbijt staat een stadswandeling op het programma van ca 4 km. Je raadt het al. Ik houd mij in stilte bezig. Ik wandel door de dikke sneeuw, fotografeer nog maar eens boten, zet een klein stapje in de stad. Mooi ! Mooi ! Het Venetië van het noorden.

Na de lunch worden we opgepikt om de Sami te gaan bezoeken. We rijden weer eens voorbij de Ijszeekathedraal. Mooi als het licht aan is vanwege de glasramen maar van binnen heel sober ( laat ik me vertellen ).

Na 30 min. zien we de yurts en de rendieren. 

De Sami ( voorheen Lappen genoemd ). Jaren werden ze beschouwd als 2e rangsburgers. Die toestand wordt nu stilaan verbeterd.

De rendieren mogen overal grazen maar de Sami zijn geen eigenaar van het land. Dat zorgt voor problemen.

In de mooie baai ligt een zeer lelijk rood boorplatform. Men is van plan om deze baai uit te bouwen tot een industriële haven. Wat met de Sami ?

Dan mogen we de rendieren voederen. Ik zal wel foto's nemen :-). Ze zijn opdringerig maar je kan ze makkelijk van je afhouden.

We mogen ook een poging doen om een rendier ( een gewei op een houten constructie ) met de lasso te vangen. Ik heb 50% geluk.

Het wordt stilaan donker en erg koud. Tijd om afscheid te nemen van deze vriendelijke mensen.

EN NOG ALTIJD GEEN NOORDERLICHT GEZIEN !!!

Tijd om in te pakken !

Na het diner ga ik even buiten om te roken. Er staat 2 mannen naar boven te kijken. Ik kijk ook : groene strepen. Ik vraag : 'Is this it ?'. Jep ! Ik ren naar binnen met sigaret en al. 

Halverwege de trap is mijn adem op maar ik kan de boodschap toch overbrengen.

De tafel is direct leeg en iedereen spurt naar de liften. We hebben ontdekt dat het hotel een dak heeft waar je de hele stad kan zien.

Het licht blijft groen en nogal zwak. Te veel lichtpollutie ! Maar ik zie het !!!!! Veel oh's en ah's. Iedereen probeert het licht op foto vast te leggen. Maar dan heb je wel een zeer geavanceerd toestel nodig. Soit !

Na een uurtje zijn we bevroren en het licht is weg. Om het goed te zien moet je veel noordelijker gaan, naar Kirkenes bv.

We zijn toch tevreden. De laatste avond ! Ik ben de heldin !!! :-)

We kunnen met een gerust hart gaan slapen.

Dag 8

Aan alle mooie liedjes komt een einde. Om 09.45 vertrekken we naar de luchthaven, die toch wel groter is dan ik dacht.

Om 15u landen we in Brussel. Ook hier is assistentie voorzien. Maar iedereen is al thuis voor het golfkarretje eraan komt.

Marjan pikt ons op en wat later ben ik weer thuis. Tegen mijn zin !

Tijd om te rusten te volgende weken. Ik ben uitgeput maar gelukkig dat ik de reis heb gemaakt.

IK WIL TERUG !!!