We zijn veel te vroeg dus blijven we nog wat buiten zitten. Ik moet genoeg nicotine opdoen om de lange reis te ‘overleven’.
Hé, wie zien we daar ???? Viviane !!!! Wat een leuke verrassing ! Spijtig genoeg gaat ze niet mee op reis.
De andere medereizigers wachten al aan de krantenkiosk. Ik herken Lin en Fons, Toine en Martine ennnnnnnnn Frank ! Yes !
Geert heeft onze reispassen en het groepsvisum. Na nog wat goede raad gaan we inchecken. Ik heb net 20kg bagage. Een unicum !
Vlucht TK 1938 vertrekt om 11u15 naar Istanbul. Ik slaap bijna de ganse tijd. Rond 15u30 ( plaatselijke tijd ) komen we aan. Bij het verlaten van het vliegtuig zien we dat het luchthavenpersoneel mondmaskers draagt : de schrik voor de varkensgriep zit er blijkbaar goed in.
<-- luchthaven Istanbul 
<--nachtvlucht naar Tashkent
Damn, ook hier mag je niet meer roken. We drinken koffie. Om 18u35 vertrekken we naar de hoofdstad van Oezbekistan : Tashkent. Meer dan slapen en eten doe ik niet. Waarom sleur ik dan een boek mee ???
Omstreeks 1u komen we aan op onze bestemming. We worden er opgewacht door een troep verpleegsters in antieke outfit. Iedereen krijgt een thermometer onder de arm die we na 10m al weer afgeven. Hoe kan er zo gecontroleerd worden wie al dan niet koorts heeft ?
De controleformaliteiten verlopen vlot. De luchthavenpolitie van Tripoli kan hier een lesje komen leren. De bus brengt ons naar het Hotel Intercontinental. Wow ! Chique, zeg ! Om 3u30 lig ik eindelijk in een hard bed. Om 9u moeten we vertrekken voor een 1e stadsbezoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten