bont
We kunnen ook shoppen :-)
Ik koop een echte ‘ susani ‘, d.w.z. een volledig met de hand geweven en geborduurd (tafel)laken. De prijs is nogal hoog. Frank raadt me aan Staf, de specialist terzake, erbij te roepen. Ik wil de man de indruk geven dat Staf mijn echtgenoot is en ik roep : ‘ darling, come and take a look ! ‘. Staf kijkt raar. Hij weet niet dat hij ineens met mij gehuwd is. Het doek is zijn prijs meer dan waard en de koop wordt bezegeld.
Na al deze bezoeken komen we doodmoe terug in het hotel.
De avond is nog niet ten einde. We gaan eten in de medresse ( in openlucht ) waar we intussen vergast zullen worden op een modeshow en folkloristische dansen.
Ongeveer 30min voor het vertrek barst er opnieuw een onweer los. Hoe gaan de organisatoren dat opvangen ?
Het regent niet meer bij onze aankomst maar we moeten heel lang wachten voor alle tafels en stoelen droog geveegd worden, de tafels opnieuw gedekt zijn, enz. Staf en ik beginnen zo stilaan bolletjes te zien van de rugpijn. Uiteindelijk kunnen we gaan zitten en eten. Al bij al vallen de folkloristische optredens nog mee. De mannequins zijn zo mager dat ze niet eens goed kunnen lopen op hun stilleto’s. :-)
Als we naar het hotel terugkeren begint het opnieuw te regenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten