We vertrekken naar Khiva, een rit van zeker 7u. We rijden door de Kyzylkum woestijn. Niet dat ik daar veel van merk. Ik moet slaap inhalen.
De woestijn met één of andere rivier ( ik ben de naam vergeten )
Khiva, die een bewogen geschiedenis van wrede heersers en slavenhandel achter de rug heeft, is een echte museumstad. Het is als het ware versteende magie die de bezoeker meevoert doorheen 7 eeuwen architecturale geschiedenis en uitzonderlijk vakmanschap. De Itsjan Kala of binnenstad is dan ook tijdloos mooi.
Van alle oude steden langs de Zijderoute is Khiva het best bewaard. Dit
komt voor een groot deel doordat de meeste gebouwen in de stad niet veel ouder zijn dan een paar honderd jaar.
Een legende vertelt dat de stad zou gesticht zijn door Sem, de oudste zoon van Noach, bij een bron in de woestijn. Hoewel Khiva wellicht een belangrijke halteplaats was op de zijderoute is het pas in de 16e eeuw dat de stad het begin kent van een grote bloeiperiode, wanneer het khanaat van Choreasmië gesticht wordt. Ondanks vele oorlogen en vernielingen door de Perzische Nadir Sjah groeit Khiva in het begin van de 19e eeuw uit tot een welvarende stad.
Khiva genoot echter een dubieuse reputatie omwille van de slavenhandel die er welig tierde. Deze slavenhandel werd uiteindelijk de inzet van een ‘ ronde in het Grote Spel ‘. Russische slaven bezorgden de Russen een excuus om te proberen de stad in handen te krijgen, maar de Britten probeerden dit ten allen prijze te verhinderen. Ze wilden vermijden dat de Russen weer een stap dichter kwamen bij het Britse imperium in India. Uiteindelijk werd het pleit beslecht in het voordeel van de Russen en in 1873 werd Khiva een protectoraat van Rusland. In 1919 werd de laatste khan afgezet door de Sovjets.
In de jaren 1970 werd door de sovjets een grootschalige restauratiecampagne opgezet voor de binnenstad van Khiva.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten