vrijdag 22 mei 2009

over de grens


De bus stopt aan de Oezbeekse kant van de grens. Gelukkig hebben we Mansur nog om de taalproblemen op te lossen.
De politieagenten kijken ‘vies’, de douanebeambten zijn slecht geluimd, ineens zoveel volk aan het loket. De Oezbeken of Kirgiezen vinden die lange rij ook niet leuk en willen graag eerst gecontroleerd worden. Een militair stuurt ze terug maar ze gaan in discussie.
Fotograferen is verboden, bellen met een gsm ook. Daar trekken die mensen zich geen jota van aan.
We worden op een rijtje gezet, de volgorde van het groepsvisum. Een aangeduide inheemse vrijwilliger laadt de bagage op een kar en duwt die bergop naar de grensovergang. Maar een 50m verder moet hij de bagage opnieuw uitladen.
We puffen en sleuren onze bagage richting Kirgizische grens. Opnieuw in de rij. Na veel 5’ven en 6’sen bereiken we Kyrgyzstan.
Daar wacht onze plaatselijke gids, Madina, op ons. Ze spreekt Engels.

We worden in 2 Mercedes Sprinter busjes geladen en gaan op weg naar Osh. Wat een verschil tussen Oezbekistan en Kyrgyzstan ! Je waant je in een heel andere wereld. Hoewel … de wegen zijn beter :-)

Geen opmerkingen: