info

Ik kon geen kaart van het net plukken dus heb ik de landkaart gescand. Erg duidelijk is het niet.
De steden, onderlijnd met rode ---, hebben we bezocht.

algemeen
Oezbekistan is een land in Centraal Azië. Het grenst aan Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan, Afghanistan en Turkmenistan. Het heeft geen verbinding met een zee.
Tijd = Brussel + 4u
Totale oppervlakte : 447.400 km².
Hoofdstad : Tashkent ( Toshkent )
Populatie : 28.268.440 (2008).
Etnische groepen : Oezbeken 76%, Russen 6%, Tadzjieken 4,8%, Kazachen 4%, Tataren 1,6%, Kirgiezen 1%, anders: 6,6% ( volkstelling 1998 ).
Religies : Islam: 88% ( hoofdzakelijk soennitisch ), oosters-orthodox: 9%, anders: 3% Talen: Oezbeeks: 74,3%, Russisch 14,2%, Perzisch ( Tadzjieks ): 4,4%, anders: 7,1%.

transport

Behalve de grote boulevards in Tashkent, is het wegennet over het algemeen in slechte staat, zelfs tot gevaarlijk toe. Er bestaat geen autosnelweg die in verbinding staat met het toeristische centrum, zodat men zich kan afvragen of er wel een weg is.

klimaat en natuurrampen

Het klimaat in Oezbekistan is zeer continentaal : erg warm tijdens de zomer, en koud, tot zelfs zeer koud in de winter. De weersomstandigheden zijn variabel afhankelijk van de vlakte of het gebergte. De lente en de herfst zijn de seizoenen die het meest aan te raden zijn om het land te bezoeken. Oezbekistan bevindt zich in een zone van verhoogde seismische activiteit. De laatste aardbeving dateert van 1966 en vernielde een deel van de hoofdstad, Tashkent.

fotografie

Het is verboden de vlieghavens, de grensovergangen, de kazernes, de politiekantoren en alle veiligheidsinstellingen eveneens de militairen, douaniers, mensen van de politie, enz. te fotograferen. Alles wat gelijk staat met de veiligheid van de president wordt nauw gecontroleerd. De toeristen worden continu geobserveerd, vooral uit nieuwsgierigheid. Het is dus een illusie te hopen iets stiekems te doen.

gastvrijheid en taal

Met een traditie van meer dan 2000 jaar handel drijven, hebben de bewoners van de zijderoute dan ook een uitzonderlijk gevoel voor gastvrijheid ontwikkeld. Wie blijk geeft van oprechte interesse in hun land en hun cultuur wordt met het grootste respect behandeld. De Oezbeken zelf zijn eveneens nieuwsgierig en houden ervan om meer over je land van herkomst te vernemen. Dit wederzijds respect leidt in vele gevallen tot een soort band die voor een Oezbeek een bijzondere betekenis heeft. Voor hem blijf je dan steeds welkom en wordt de gast voor hem een vriend.
Los van het feit dat weinig vliegtuigmaatschappijen op Oezbekistan vliegen blijkt het grootste probleem de taal te zijn. De meest courante talen zijn Oezbeeks, Farsi en Russisch.

Tashkent

is wellicht gesticht in de 1e eeuw voor Christus en was toen 1 van die vele nederzettingen langs de zijderoute. De huidige naam kreeg de stad van de Turken in de 11e eeuw ( Stenen Stad ). In de loop van z’n geschiedenis werd Tashkent tientallen keren veroverd, heroverd, geplunderd en verwoest. In 1865 werd de stad ingenomen door de Russen en begon vanaf dan belangrijker te worden.

Tashkent is een oasestad die gebouwd is op een breuklijn in de aardkorst Daarom komen er relatief veel aardbevingen voor. Op 26 april 1966 beleefde de stad één van de hevigste bevingen uit haar geschiedenis. Als bij wonder vielen er weinig slachtoffers maar bijna het ganse oude stadsdeel werd verwoest en meer dan 300.000 mensen werden dakloos.
Met de hulp van duizenden “vrijwilligers” uit de hele Sovjetunie, maar vooral uit Rusland en de Oekraïne werd Tashkent heropgebouwd in de toen geldende sovjetstijl. Tashkent was de vierde grootste stad van de vroegere Sovjetunie na Moskou, Sint-Petersburg en Kiëv.

20% van de nieuwe stad werd echter voorbehouden voor de vrijwilligers die aldus de kans kregen zich in Oezbekistan te vestigen. Dit werd echter niet zo gewaardeerd door de Oezbeken en later kwam het enkele malen tot relletjes tussen de nieuwkomers en de oorspronkelijke bevolking.

Een deeltje van de oude stadskern overleefde de aardbeving uit 1966. Hier vinden we nog een aantal oude monumenten. De Barak Khan-medressa, uit de 16e eeuw, was ooit de zetel van de Grootmoefti van Centraal-Azië, en is nu mooi gerestaureerd. Er recht tegenover staat de Tella Sheik-moskee. Dit is de belangrijkste moskee van de stad. De moskee herbergt een belangrijke islamitische bibliotheek. Het belangrijkste stuk uit de boekenverzameling is een koran uit 655, één van de oudsten ter wereld.

Nu is Tashkent met z’n meer dan 2 miljoen inwoners de grootste stad van
Centraal Azië. Het is naar onze normen een beetje een eigenaardige stad,
die zich uitstrekt over een grote oppervlakte, zonder echt centrum. Er is weinig hoogbouw en veel groen.