zaterdag 14 april 2007

Mount Nebo, Madaba & Umm al Rassas ( 11.04 )

Niemand heeft goed geslapen. Was er een fuif in het hotel ? De muziek kwam van alle kanten. Dan heb je ook van die mensen die denken dat zij alleen in het hotel logeren : roepen in de gangen, lachen, met de deuren slaan …

Samen met ons vertrekt er een groep Italianen. Gelukkig stonden JP en Frank op uitkijk. Ze haalden 5 stuks bagage uit de toren Italiaanse koffers.
Aan de balie moet 1 bediende alle rekeningen maken, de telefoon beantwoorden … komt er ook nog een Amerikaanse toerist die denkt dat iedereen voor een Yankee moet springen. Grrrrrrrrrr !

We verlaten Amman in zuidelijke richting.

De eerste stop is de Berg Nebo. Mozes leidde zijn volk 40 jaar lang door de woestijn. Aangekomen op de Berg Nebo mocht hij het beloofde land wel zien maar niet betreden. Zijn graf is nooit gevonden.

We hebben een beetje pech. Er hangt te veel nevel om Israël te zien. We kunnen nauwelijks de stad Jericho ( de palmenstad ) onderscheiden. Bij helder weer zal je hier een mooi uitzicht hebben. Een paar mannen zijn in de tuin aan het werken. Eentje kwakt er een pak modder op een platte steen. Oei ! Geen modder maar een landschildpad.

We rijden verder naar de karavaanstad Madaba. Via deze stad trokken de pelgrims naar het Heilig Land.
De meeste bezoekers staan erg lang in de rij om een ( gedeeltelijke ) landkaart van het Heilig Land ( gemaakt in mozaïek ) te bekijken. Maar dat moet dan op een drafje. Wij bezoeken het ‘ archeologisch park ‘.

We volgen de ‘ King’s Highway ‘ en nemen een kijkje in een mozaïekbedrijf. Wat een monnikenwerk !!! In de winkel naast de werkplaats kijk ik mijn ogen uit. Hier heb ik naar uitgekeken. Ik zoek en vind 2 mooie mozaïeken die moeten dienen als versiering van de schouw thuis in Waanrode.

De plaatselijke groendienst houdt het gras wel erg kort op de middenberm van de snelweg. Lol ! Neen, neen, geen gemeentewerklieden maar herders met hun kudde schapen en geiten.

De rijkdom van iemand wordt afgemeten aan het aantal dieren dat hij bezit. Een schaap is 100 Jordaanse Dinar waard, een geit 300 en een kameel tussen de 800 en 1000 Dinar. Het verschil zit hem in de kwaliteit van de melk. Er wordt zelfs ijs gemaakt van kamelenmelk ! Ik geef de voorkeur aan Crocantino !

De bus verlaat de snelweg en rijdt naar Umm al Rassas. In the middle of nowhere staat een soort pakhuis in plaatstaal. Binnen bekijken we de zeer goed bewaarde mozaïek van de Sint-Stefanuskerk.

Er staat weel wind en onze ogen prikken van het zand. Dat mensen hier leven ! De kinderen lopen er gewoon op blote voeten.

De lunch gebruiken we in Al-Karak naast de imposante burcht. We mogen gaan winkelen maar we drinken liever nog een kop koffie. Er staat een ijzige wind. Ik wou warm weer !
Wegraken met een grote bus uit die nauwe straatjes is geen sinecure. Gelukkig hebben we een goede chauffeur en een competente tourist police man ;-).

Maar het spectaculairste moet nog komen : de Wadi al Müjib of de Grand Canyon van Jordanië. Gewoon onbeschrijfelijk en niet op foto vast te leggen. Koud !!!!! En dan begint het ook nog te regenen. Merde !

We stoppen nog één keer aan de bron van Mozes. Gewoon een bak water.

Eindelijk komt de zon tevoorschijn. JP belooft ons een mooie zonsondergang boven Petra. Als we aankomen in het Hotel Panorama ( het heeft ook een mooi panoramisch zicht ) haasten we ons naar het terras om de zonsondergang te bewonderen en we schieten veel plaatjes.

Het hotel is tegen een heuvel aangebouwd. I.p.v. de lift naar boven te nemen moet je hier naar beneden. Het gebouw zit niet echt logisch in elkaar en het is een hele speurtocht om de juiste kamer te vinden. Vijf minuten later sta ik al opnieuw aan de receptie : het toilet werkt niet. Men zal iemand sturen. Tja, wanneer ? Ik wil douchen.
Het toilet wordt hersteld maar er is geen tijd meer voor een douche.
Morgen zullen we genoeg zand slikken en zweten op de trappen van Petra.

Na een rijkelijk diner ( weer te veel dessert gegeten ) drinken we nog een lekkere kop koffie en dan is het bedtijd.

We vertrekken al om 7u30. Naar mijn normen is dat midden in de nacht :-).

Geen opmerkingen: