Petra ( 12.04 )

Goed geslapen maar te weinig. What else is new ? ;-)

De wekdienst van het hotel werkt uitstekend. Bijna niemand werd gebeld. Ik wel !!

Het restaurant zit vol met luidruchtige Spanjaarden. Ze begrijpen geen jota Engels. Ik, te goed voor deze wereld, vertaal dan maar wat de ober zegt. Hij kijkt me dankbaar aan. Achter hun rug draait hij met zijn ogen. :-)

Ik heb geen honger en geen zin om te eten. De overvloed van de laatste weken begint toch wel door te wegen ( ook op de weegschaal, vrees ik :-(( ). We krijgen twee maal per dag een drie gangen menu voorgeschoteld.

Maar het wordt een zware dag. Ik neem dan maar een paar broodjes mee.

Een korte rit brengt ons naar de toegang tot de site. Iedereen is opgewonden. Ook diegenen die Petra al bezocht hebben.

Michael koopt de toegangskaarten en we moeten allemaal een enquète formulier invullen. Petra wordt als werelderfgoed beschermd door de UNESCO.

( Omdat de oorspronkelijke 7 Wereldwonderen verdwenen zijn met uitz. van de piramiden, is Petra kandidaat voor de nieuwe ‘verkiezing’ tot wereldwonder ).

De eerste 800 meter zijn een opwarmingsoefening. Dan komen we aan de Siq, de 1200 m lange kloof die de buitenwereld verbindt met de schat van de farao, de Kaznhe al Faraoun.

Omstreeks 9u valt het zonlicht op de gevel en iedereen wil natuurlijk op dat ogenblik op het plein voor de Kaznhe zijn.

De wandeling door de kloof is indrukwekkend. Moedertje Natuur weet wat mooi is. Ik kan slecht schatten en denk iedere keer : ‘ Na de volgende bocht moet de Kaznhe te zien zijn. ‘
Als ik dan een eerste glimp van dit machtige bouwsel opvang zeg ik : ‘ Wow ! ‘

( Ik ben spaarzaam met de foto’s. Ik ben vergeten mijn toestel op te laden. Grrrr !!! )

Op zo’n 20 min tijd is heel de gevel door de zon verlicht.
We wandelen naar de Koningsgraven. Om deze van binnen te bekijken moet je de trap op. Viviane en ik hebben al besloten om geen trappen te doen vandaag. We hebben allebei vreselijke rugpijn.

Onderweg hebben we natuuuuuuuurlijk dorst ! :-))
Ook hier talloze verkopers van prullaria maar ook zeer mooie dingen.

Tot voor een aantal jaar leefden de Bedoeïnen nog in de grotten op de site. Na veel aandringen vestigden ze zich in een dorp dat speciaal voor hen werd gebouwd. Als tegenprestatie laat de overheid de verkoop van souvenirs, de koetsjes, vervoer met paarden, ezels en kamelen aan hen over.

De sportieven kunnen de 800 trappen beklimmen naar ‘ El Deir ‘ : een grafmonument groter dan El Kaznhe maar zonder de beelden.

Twee koppels nemen afscheid. Zij maken de uitstap naar Wadi Rum in de namiddag en worden dan teruggebracht naar Amman voor de nachtvlucht. ( Door de staking op Zaventem zijn ze in Keulen geland en dan met de bus naar Brussel waar ze 6u te laat aankwamen )

Iedereen is vrij na de lunch. Viviane, Staf en ik wandelen gezapig terug naar de Kaznhe. We zullen GEEN koetsje huren !!!
Onderweg koop ik voor Stijn een mooie dolk. De verkoper biedt ons ook echte antieke stukken aan. Blijkbaar verdwijnt er wel wat in de zakken van de mannen die de opgravingen doen.
Staf weigert. Bij controle in Amman of Zaventem kan je serieuze problemen krijgen : het gekochte wordt in beslag genomen en je moet een hoge boete betalen.

De Kaznhe is nu veel mooier dan met het zonlicht. Nu zie je de echte kleuren !
Blijkbaar is de helft van de Jordaanse jeugd op schoolreis vandaag. Van alle kanten wordt er geroepen, gebeld met de gsm, ruzie gemaakt … Mensjes kijken kan ook leuk zijn.
We nemen nog een kijkje in het laatste winkeltje, gooien nog een blik op de Kaznhe en wandelen de kloof in. Het is erg warm. Eindelijk !

We zijn alle 3 erg moe en doen het heel rustig aan. Het laatste stuk is echt bergop. Gelukkig is er een winkel/koffiehuis waar we onze moede leden kunnen laten rusten. Geamuseerd zien we onze collega-reizigers stik op voorbij wandelen/strompelen.
Oeps ! Het is al 16u en om 16u15 vertrekt de bus. Dat laatste stuk is er echt teveel aan. Op pure wilskracht slepen we ons naar de parking. Het lachen is ons wel vergaan.

Het bezoek aan Petra is echt HET hoogtepunt van de reis.

In het hotel ploffen we doodmoe in de sofa’s. We drinken nog een kop koffie. Ik ga wat internetten en daarna een lekkere warme douche nemen. Au, au, mijn nek en armen zijn verbrand. Tja, als je je zonnecrème in de bus achterlaat …

Wéér eten, koffie drinken, praten, lachen … bedtijd.
Om 7u30 worden de koffers opgehaald. Om 8u15 trekken naar de woestijn voor een 2u durende rit met open 4x4’s. Zand verzekerd !