Vertrek & aankomst ( 13 + 14.04 )

Na veel draaien en keren dommel ik toch in. Om 00u45 word ik wakker gebeld. De bus staat al voor de deur te draaien.

Mijn koffer weegt tonnen !!!

In het restaurant hebben Chinese vrijwilligers voor koffie en thee gezorgd.

Voor de allerlaatste keer telt JP zijn schaapjes. Onderweg worden er van verscheidene kanten bloemen gegooid naar JP, de chauffeur, de gids, Staf …

Om 2u zijn we op de luchthaven. Weer een heleboel veiligheidsprocedures : scannen van de bagage, fouilleren, paspoortcontrole …

We hebben nauwelijks de tijd voor een kop koffie en een sigaret. Na ongeveer 1u45 landen we in Istanbul. Aan de incheckbalie staan er driedubbele rijen.
Frank neemt de taak van JP over omdat die naar Izmir vliegt.

Chris en ik haasten ons om nog gauw een sigaretje te roken maar de ‘ last call ‘ voor Brussels schalt al door de luidsprekers. Chaos ! Weer handbagage scannen … Een beambte vraagt me of ik een laptop bij me heb. Ja, dus. Ik volg zijn bevelen op : ‘ Laptop ? ‘, ‘ Yes ‘, ‘ See ‘, ‘ Open ‘, ‘ Put on ‘ … De pc is nauwelijks opgestart als hij me tevreden doorstuurt. Maar die pc heeft tijd nodig op te starten en weer af te sluiten en die tijd heb ik niet. Ik klap hem dan maar dicht en hoop dat hij uitvalt.

Het vliegtuig ziet stampvol. Viviane en ik zitten op de laatste rij. Nooit meer ! De stewardessen zijn blijkbaar met het verkeerde been uit bed gestapt. Ze vliegen over en weer met karren, kussens, dekens … iedere keer zit onze arm of voet wel in de weg. We dutten in, worden weer wakker, eindelijk zijn we in Brussel.
Stralend weer !

De bagage laat op zich wachten. Blijkbaar ontbreken er een paar koffers.
Lynn houdt nog een toespraakje, we nemen afscheid van elkaar.

Stijn komt me afhalen. Hij weet niet meer waar hij zijn auto geparkeerd heeft.

Mijn huis staat er nog !
Uitpakken, boodschappen doen, foto’s bekijken, weblog aanvullen …

De Syriërs en Jordaniërs hebben gelijk : het idee dat wij in het Westen over hun land hebben strookt helemaal niet met de waarheid.
Ik heb veel geleerd.
Ik heb genoten.

Zucht, het is voorbij. Ik zal de herinneringen koesteren.