Nog een laatste keer alles gecontroleerd … ik ben niets vergeten. Koffer gewogen : meer dan 2 kg te zwaar ! Grrrrrrr. Boeken uit het valies en in de handbagage en op hoop van zegen.
Op de luchthaven moet ik toch even zoeken Ik ken Staf niet. Hij heeft de volledige reisinfo en het groepsvisum.
Het inchecken lijkt eeuwig te duren ! Ik neem afscheid mijn bereidwillige chauffeur en haast me naar de paspoortcontrole. Dan tax free shoppen : het parfum, dat ik wil, ruikt anders maar toch lekker. Mijn oude vertrouwde saffies zijn niet meer te koop. De security gaat ook vlug. Waarom heb ik me gehaast ?
Ik ga koffie drinken en lees wat.
Uiteindelijk vertrekken we om 18u30 i.p.v. 17u35. Die 4 uur gaan relatief snel voorbij : lezen, eten, slapen … Een ‘bende’ Joden ( pardon my French ) maakt van het gangpad een autosnelweg … jawadde !!!
De luchthaven van Istanbul is splinternieuw. Staf, Viviane en ik haasten ons naar een café. Dorst !!! En voor Staf en mezelf een flinke shot nicotine. :-)
Om 22u50 plaatselijke tijd moet het vliegtuig naar Damascus opstijgen. Oeps ! Probleem ! Een echtpaar met kind heeft mijn stoel ingenomen. Ze begrijpen geen Engels, Frans … Ik spreek alle talen door elkaar ! Ik krijg het wel efkes op mijn heupen. Uiteindelijk kan Jean-Paul, die Turks spreekt, de stewardess overtuigen om een andere oplossing te zoeken.
In de middenste stoel zit een Duitse Irakees. Zijn verleidingspogingen draaien op niets uit en dan concentreert hij zich maar op de dame aan het raam.
Na 2u vlucht landen we in Damascus. We moeten wachten op ons visum. Dat neemt heel wat tijd in beslag. Om 2u15 verlaten we luchthaven en … het regent !!!! Na 25 km bereiken we Hotel Carlton.
Ik voel me heel erg wakker. Ik had geen koffie mogen drinken ! Ik slaap misschien 2 uur.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten